چاه حلوهچاه حُلوَه از چاه‌های مدینه و محل بیتوته پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) بوده است. ۱ - مکانچاه حلوه از چاه‌های مدینه است که در سده‌های اولیه هجری، در کوچه‌ای از این شهر با همین نام، قرار داشت. [۱]
ابن‌زباله، محمد بن حسن، اخبار المدینه، ص۲۱۵.
بعدها برخی از قریشیان خانه‌هایی برای خود در این کوچه و نزدیک چاه ساختند که از جمله است خانه عامر بن ابی‌وقاص زُهری، برادر سعد بن ابی‌وقاص، حُوَیطب بن عبدالعزی، از مؤلفة القلوب و نیز آمنه، دختر سعد بن ابی‌سرح. سمهودی (م،۹۱۱ق.) در سده دهم، از مکان این چاه، اظهار بی‌اطلاعی کرده است. از موقعیت کنونی این چاه خبری در دست نیست.۲ - مالکگزارشی از حفر کننده و مالک چاه حلوه در دست نیست. ۳ - بیتوته پیامبر در کنار چاهاز این چاه، در منابع تاریخی، کمتر یاد شده است. به نقل از ابن‌زباله (م،۱۹۹ق.) روزی پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) حیوانی را ذبح کرد و برای همسران خود فرستاد. اما برخی از آنان، در پاسخ به این رفتار حضرت، با سخنان توهین‌آمیزِ خود ایشان را رنجاندند. پس از آن پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) از آنان دوری گزید و به مدت ۲۹ شب کنار چاه حلوه بیتوته کرد. [۴]
ابن‌زباله، محمد بن حسن، اخبار المدینه، ص۲۱۵.
ابن‌سعد (م،۲۳۰ق.) گزارشی با همین مضمون ارائه کرده، اما در آن از چاه حلوه نامی نبرده است. منابع جغرافیایی و نیز تاریخی، از حوادث مرتبط با چاه در سده‌های بعد، گزارشی ارائه نداده‌اند.۴ - فهرست منابع(۱) اخبار المدينه: محمد بن الحسن بن زباله (م,۱۹۹ق.)، به کوشش صلاح عبدالعزيز زين سلامه، مدينه، مرکز بحوث و دراسات المدينه، ۱۴۲۴ق (۲) تاريخ المدينة المنوره (اخبار المدينة النبويه): عمر بن شبّه النميري (م,۲۶۲ق.)، به کوشش فهيم محمد شلتوت، قم، دار الفکر، ۱۳۶۸ش (۳) الطبقات الکبري: محمد بن سعد (م,۲۳۰ق.)، بيروت، دار الصادر، ۱۴۰۹ق (۴) وفاء الوفاء باخبار دارالمصطفي: علي بن عبدالله السمهودي (م,۹۱۱ق.)، به کوشش محمد محيي‌الدين عبدالحميد، بيروت، دار الکتب العلميه، ۲۰۰۶م. ۵ - پانویس
۶ - منبعدانشنامه حج و حرمین شریفین، ج۶، برگرفته از مقاله «چاه حلوه»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۹/۵/۲۲. رده‌های این صفحه : چاه‌های مشهور مدینه | مکان‌های تاریخی مدینه
|